In de vroege ochtend tijdens het paasweekend zit ik in de zon met een heerlijke kop koffie de weekendkranten door te nemen. Even bijlezen over het coronavirus, de opinies van de virologen, economen, diverse columns,… Ons respect voor de zorgsector is eindeloos, maar de vraag blijft of we ons voldoende aan de richtlijnen houden? De krant, social media, het prachtig weer en het toegenomen verkeer geven ons niet enkel de perceptie dat het voor velen begint te kriebelen, diverse nieuwsberichten wijzen eveneens in die richting.
Hoe langer deze semi-lockdown duurt, hoe meer vragen er rijzen: Hoe vaak wordt dit nog verlengd? Wanneer kunnen we terug aan de slag gaan? Op welke manier kunnen we veilig opstarten of werken? Hoe groot zal de impact zijn voor onze economie? Hoe zal ons leven er in de zomer uitzien? Of in het najaar? Of volgend voorjaar? Wat met onze vakantie dit jaar? … Helemaal niet eenvoudig, al die onzekerheid én al die voorspellingen die erover gedaan worden.
Bij de essentiële sectoren mag iedereen vandaag werken, net omdat ze zo cruciaal zijn voor de gezondheidszorg, bevoorrading van voeding, energie, … Deze lijst wordt echter systematisch uitgebreid en dan frons je soms toch even de wenkbrauwen welke activiteiten hieraan toegevoegd zijn ondertussen, meer dan 75% van de active Paritaire Comités staan ondertussen in deze lijst van de essentiële sectoren.
Vanuit een maatschappelijk oogpunt en bedrijfseconomisch is het uiteraard positief om zo snel mogelijk het bedrijfsleven weer op gang te krijgen. Hoe kan er echter voldoende zekerheid zijn dat de regels van social distancing, telewerk, handhygiëne, … écht gerespecteerd worden? Of medewerkers die beter niet komen werken bij de echte ziektesymptomen? Het zit niet in onze cultuur, elkaar er openlijk over aanspreken al zeker niet. Zijn de bedrijven klaar voor deze handhaving én een nieuwe manier van werken?
Je komt hier dan ook meteen specifieke knelpunten tegen:
- Overal zie je discussies opduiken rond social distancing, hoever moeten we nu uit elkaars buurt blijven om geen besmettingsrisico’s te creëren, voor jezelf en de persoon in je buurt? Elke week komen er nieuwe studies, wetenschappelijke onderzoeken, maar even goed veronderstellingen en zaken die uit hun context gerukt zijn op social media, in sensatiekranten, … waardoor je gewoon niet meer weet wat te geloven of te doen en zo maakt iedereen zijn of haar eigen waarheid.
- Telewerk is een element dat kan helpen, maar ook hier heb je een onderscheid tussen de situaties waar ouders met 2 of alleen thuiswerken en tegelijkertijd de kinderen moeten opvangen, hen helpen bij schoolwerk of wanneer ze zich stierlijk dood vervelen of individuen die in alle rust kunnen telewerken enerzijds. Anderzijds ben je ook afhankelijk van de maturiteit van je werkgever. Zijn alle technologische middelen voorzien voor thuiswerk? Zijn de leidinggevenden vertrouwd om te sturen op resultaat en om de activiteiten op te volgen en medewerkers te coachen vanop afstand? Hebben zij in deze situatie voldoende oog voor de mentale worstelingen en gezondheid van hun medewerkers? Zijn de collega’s vertrouwd om af te stemmen en te communiceren in een virtuele wereld? Zijn de bedrijfsprocessen erop voorzien, …? Krijgen de mensen voldoende feedback en bevestiging dat het ok is dat goed, goed genoeg is en dat elke week nieuwe leermomenten met zich meebrengt?
De eerste feedback vanuit de sociale inspecties geven ook al aan dat er her en der problemen zijn en dat niet alle regels in de praktijk toepasbaar zijn of toegepast kunnen worden. Dan spreken we nog niet over het rendementsverlies voor bedrijven dat veroorzaakt wordt door deze regelgeving om te mogen werken tijdens deze pandemie en wie voor deze extra kost moet opdraaien? Het bedrijf dat de bewuste producten maakt of diensten levert? Of de klant die die producten of diensten aangekocht heeft?
Het is de tijd van paaseitjes een periode waar families tijd bij elkaar doorbrengen en dit jaar is ook de zon van de partij. Voor veel gemeenschappen is Pasen het feest van hoop en vertrouwen. Laat ons daarom ook even verder kijken en nadenken hoe we de slagkracht van de zorgsector van de afgelopen weken ook kunnen overbrengen naar ons bedrijfsleven. Ook hier zal het gedrag van ons allemaal de slaagkansen bepalen!
Keren we terug naar het normaal?
Virologen stellen duidelijk dat het leven van voor de pandemie niet zo maar terugkomt. Het zou zelfs maanden tot een jaar duren vooraleer alles gestabiliseerd is. Men vreest zelfs al voor de komende winter.
Het wordt in ieder geval een periode waar massa-events niet meer evident zijn, geen voetbal, concerten, wij durven zelfs al zeggen ook geen festivals, … Het zal een heel ander België zijn deze zomer.
Gaan we elkaar nog blijven begroeten straks met een handdruk of een zoen? Gaan we winkelen met een mondmasker? … De toekomst zal duidelijk maken welke aanbevelingen de WHO en de Nationale Veiligheidsraad ons zullen meegeven. Maar impact op ons handelen zal er sowieso zijn!
De economische schade van het coronavirus herstellen wordt een titanenwerk, stelt een gerenommeerde professor economie. Hij gaat zelfs verder met zijn stelling “Alle bedrijven redden is geen optie”. De overheid heeft hier de laatste weken stapsgewijs ook een pakket maatregelen genomen om het bedrijfsleven te ondersteunen, op dit moment krimpt de economie met 30% op jaarbasis schat de NBB en zij stellen dat we richting min 8% evolueren op jaarbasis. De overheid moet de burgers beschermen, vermijden dat burgers in armoede terecht komen, de gezondheidszorg organiseren, de koopkracht beschermen, … zo zorgen ze voor vertrouwen in onze samenleving.
Bedrijven moeten ook leren uit deze periode
Momenteel werken we overal anders, verplegers worden organisatoren voor hulp, administratieve medewerkers werken ineens massaal thuis, technisch werklozen gaan helpen in de zorg, de aspergeteelt, misschien straks de seizoensarbeid in de fruitteelt, … . Het gaat zelfs heel ver: specialisten in een ziekenhuis gaan een handje toesteken in de logistieke voorzieningen.
Flexibiliteit in werklocatie en omgeving, andere invullingen van je rol of functie in de organisatie, meer of minder uren werken, … kortom er kan zoveel dat anders zo moeilijk blijkt te liggen. Gewoon omdat het nu echt moet!
Laat ons eerlijk zijn, als we door alle moeilijkheden en miserie heen kijken, zien we heel veel positieve elementen in de nieuwe aanpak in het bedrijfsleven. Allemaal punten waar we van kunnen leren. Als de productiviteit verbetert, de work-life balance beter is, de technologische snufjes echt helpen, mensen zich beter voelen door de andere invullingen van hun functie of door het extra vrijwilligerswerk dat ze doen, meer beweging tijdens de kantoordag, … (uiteraard is het niet allemaal rozengeur en maneschijn) dan moet je hier toch ook conclusies uit durven trekken en het positieve trachten te behouden op langere termijn.
In Wallonië wordt ondertussen een taskforce opgericht om het thuiswerken duurzaam te maken, zowel in de overheidsadministratie als in de private sector. Wat positief kan zijn, maar CEO’s, bestuurders en bedrijfsleiders zouden beter zorgen dat ze in hun eigen bedrijf een visie ontwikkelen en zelf evolueren naar een “best of breed” in plaats van dat de overheid dit soort van regels gaat opleggen! Ok, die regels dwingen bedrijven om op een andere manier te werken en worden doorgevoerd in het kader van het maatschappelijk belang: files vermijden, openbaar vervoer te ontlasten, de kost van de gezondheidszorg te reduceren, onze CO2-footprint te reduceren, … en natuurlijk een positieve bijdrage te leveren in de klimaatzaak. Maar overregulering hoeft nu ook niet!
Laat ons nu echt leiderschap tonen en werk maken van een structurele oplossing voor deze crisis
Leiderschap tonen
Laat de politiek maar uitklaren, hoe we het land moeten besturen, hoeveel politici en niveaus we daarvoor nodig hebben, hoe de bevoegdheden verdeeld worden en wat voor administratie dit moet ondersteunen. Welke acties de Nationale Veiligheidsraad moet nemen en welke nieuwe regelgeving er moet voorzien worden in onze gemeenschap. De crisissituatie maakt enkel duidelijk dat het beter moet kunnen en economisch gezien vermoedelijk ook met minder middelen. Dat is hun verantwoordelijkheid en wij mogen hun werk en realisaties beoordelen tijdens de eerstvolgende verkiezingen.
In het bedrijfsleven moeten we zelf conclusies durven trekken, onze eigen bedrijfsspecifieke visie durven uitwerken, ons plan uitwerken, effectief realiseren en bijsturen waar nodig. Terug naar de essentie en zorgen dat we intern zo efficiënt & effectief mogelijk én zo vitaal mogelijk werken met onze mensen op de eerste plaats. We moeten goed weten waar onze kwetsbaarheid als onderneming ligt én welke onze kritische processen zijn, die we in leven moeten kunnen houden tijdens een dergelijke crisisperiode. Bovendien maken vitale werknemers én echte teams dat een bedrijf echt kan excelleren en het verschil kan maken naar zijn klanten.
Laat dit hét moment zijn om voor je eigen team, je eigen onderneming eens de inventaris op te maken en te kijken waar je kwetsbaarheden zitten om daarmee aan de slag te kunnen gaan. Er zijn misschien wel meer quick-wins te rapen dan je dacht! De onzekerheid van deze periode maakt langetermijnfocus moeilijk en tóch zien wij de bedrijven die net déze focus hebben het vandaag goed doen. Laat angst je er niet van weerhouden en durf opnieuw vooruit te kijken en deze periode te gebruiken om volop te leren.
Ieder van ons zal in zijn gezin, in zijn persoonlijk leven, best ook uitmaken wat hij of zij écht wil en absoluut niet wil en daar naar handelen. Laat ons deze tijd dan ook omarmen om er samen sterker uit te komen. Immers onze persoonlijke levensbalans vinden bepaalt onze kracht én hoe goed we ons in ons vel voelen.
Laat deze blog dan ook een oproep zijn om met z’n allen kleur te bekennen en leiderschap te tonen. Zo bouwen we aan een nieuwe samenleving, met een nieuw normaal waar het beter leven is voor ieder van ons.
Laat ons samen de weg uitstippelen naar een nieuw normaal waar balans het cruciale woord is en dat noemen wij “Het Nieuwe Leven”
Welke best-practices uit de semi-lockdown wil je verder toepassen? Is er al een post-coronaplan in uitwerking? Welke innovatie voorzie je om verder te differentiëren?
Creando staat je graag met raad en daad bij.
